Doel van de behandeling: objecten die met ijzergallusinkt zijn beschreven zijn zodanig behandeld dat er geen vrije ijzerIII-ionen of zuren zijn die het papier kunnen aantasten. Deze behandeling wordt in principe na afloop van het digitaliseren uitgevoerd vanwege de mogelijke neveneffecten. Als er echter voorafgaand aan het digitaliseren een meer ingrijpende behandeling zoals aanvezelen nodig is en er tevens ijzergallusinkt aanwezig is, zal voorafgaand aan het aanvezelen een fytaatbehandeling plaatsvinden, ook al wordt door die behandeling het contrast minder. Voorafgaand aan de behandeling wordt de inkt getest op aanwezigheid van ijzerIIIionen. Behandeling bestaat uit fytaatbehandeling of de magnesiumfytaatbehandeling volgens NA-methode. Per hoeveelheid van 50 vellen papier worden testvellen bijgevoegd aan de hand waarvan de effectiviteit van de behandeling wordt gemeten en of er nog voldoende ontzuringsmiddel en fytaat in de oplossing aanwezig zijn. De behandelde papieren worden tussentijds gespoeld om afvalproducten uit te spoelen en daarmee verkleuring van het papier te voorkomen.
Om de restaurator op gedetailleerd niveau te helpen bij de beslissing over de vraag of en hoe je documenten tegen inktvraat moet behandelen heeft de werkgroep GezOnd twee aanvullende modellen voor inktvraatbehandeling ontwikkeld. Het ene is een steekproefprotocol dat via de UPAA-steekproefmethode de omvang van inktvraat in het archief bepaalt. Het andere is een beslissingsmodel om op het niveau van het individuele document te bepalen wanneer over te gaan tot inktvraatbehandeling.
Onderzoeksresultaten
Birgit Reissland (onderzoeker RCE) gaat in op de onderzoeksresultaten, op het Metamorfozesymposium op 14 november 2013.
Inktvraat from Metamorfoze on Vimeo.
Meer informatie: The Iron Gall Ink Website
